ဂ်က္လီဆုိတ့ဲ နာမည္ေျပာင္တခု ေကာက္ရထားတယ္။ အေရာင္းျမွင့္တင္ေရးဗ်ဴဟာတခုေၾကာင့္ ရခ့ဲတ့ဲ နာမည္ပါ။ ၿပီးခ့ဲတ့ဲ ၁၀ ရက္အထိ အလုပ္လုပ္ခ့ဲတ့ဲ ထမင္းဆုိင္မွာ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ ၀န္ထမ္းအမ်ဳိးသမီးတေယာက္က ထမင္းဟင္း ပါဆယ္ လာ၀ယ္တ့ဲအမ်ဳိးသမီးေတြကုိ တခုခု ေျပာေလ့ရိွတယ္။
မင္းရဲ႕ အက်ႌ ငါႀကိဳက္တယ္ i like your blouse (သုိ႔မဟုတ္) မင္းဆံပင္ပုံစံ ငါႀကိဳက္တယ္၊ မင္းဆဲြႀကိဳးက လွလုိက္တာ၊ စသျဖင့္။ တေန႔ေတာ့ အလုပ္မမ်ားတ့ဲအခ်ိန္မွာ သူ႔ကုိေမးမိတယ္ "မင္းက သူတုိ႔ကုိ ဟုိဟာႀကိဳက္လုိက္တာ ဒီဟာႀကိဳက္လုိက္တယ္ေျပာတာ တကယ္ဟုတ္ရဲ႕လား" လုိ႔။ သူက - "ႀကိဳက္လုိ႔ ႀကိဳက္တယ္ ေျပာလုိက္တာလည္း ရိွပါတယ္။ တခါတေလလည္း သူတုိ႔ ေက်နပ္သြားေအာင္ ေျပာလုိက္တ့ဲသေဘာပါ။ ေျပာလုိက္ေတာ့ သူတုိ႔ ေက်နပ္သြားၾကတာပါပဲ" တ့ဲ။
မွန္လုိက္ေလ။ သူေျပာသလုိပါပဲ။ အနည္းနဲ႔အမ်ား ေက်နပ္သြားၾကဟန္ ရိွပါတယ္။ မေျပာလည္း ရပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ အေရာင္း၀န္ထမ္းေတြက ေဖာက္သည္ေတြကုိ ဒီလုိနည္းနဲ႔ မဟာမိတ္ဖဲြ႔ၾကတာ။ သုိ႔ကလုိ ေျပာထားေတာ့ အဲဒီေဖာက္သည္နဲ႔ ကုိယ္နဲ႔ အဆင္ေျပသြားၿပီေပါ့။ ကုိယ့္ကုိ ဂီြဂြမ္ မလုပ္ေတာ့ဘူး။
အဲသလုိ မဟာမိတ္ဖဲြ႔တာ လုပ္သင့္တယ္လုိ႔ ေျပာလည္း ရပါတယ္။ တျခားႏုိင္ငံသားေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ အေမရိကန္စားသုံးသူေတြက သိပ္ၿပီး ျပႆနာ ရွာတတ္သလုိပဲ။ က်ေနာ္ အလုပ္၀င္ခါစတုန္းက အတုိင္ခံရဖူးတယ္။ ငါ့ဟင္းကုိ ဒီေကာင္ေတြ နမ္းၾကည့္ ရွဴၾကည့္တယ္ တ့ဲ ဆုိင္ရွင္ကုိ လူတေယာက္က သြားေျပာတယ္။ သူ႔ဟင္းကုိ ဘာေၾကာင့္ နမ္းရမွာလဲ။ က်ေနာ္တုိ႔က ဒီဟင္းထမင္းအနံ႔ေတြ ေန႔တုိင္းလုိလုိ ရွဴရိွဳက္ေနရတာ။
လူေတြက ဗုိက္ဆာတ့ဲအခါ ပုိျပီး ေဒါသထြက္တတ္တယ္ေလ။ ဆုိင္မွာက ေန႔လည္စာ ထမင္းနဲ႔ဟင္း ၀ယ္ရဖုိ႔အေရး သူတုိ႔ တန္းစီရေသးတာ။ ဒါေၾကာင့္ ေဒါသစက္ကြင္းကလြတ္ေအာင္ ေက်းဇူးရွင္ေတြကုိ မဟာမိတ္ျပဳၾကတာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။
နိဂုံးခ်ဳပ္ရရင္ ဆုိင္ေအာက္ဆုံးထပ္မွာ ဒိန္ခ်ဥ္ဆုိင္ တဆုိင္ ရိွတယ္။ အဲဒီဆုိင္၀န္ထမ္းေတြကေတာ့ စားသုံးသူေတြကုိ အထူးတလည္ ေျပာမေနပါဘူး။ Thanks a lot, Have a good day စသျဖင့္ေလာက္ပဲ ေျပာၾကတယ္။ က်ေနာ္လည္း စားလုိ႔ေကာင္းတာေၾကာင့္ သြားထုိင္ျဖစ္တယ္ မၾကာခဏ။ တရက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတခ်ဳိ႕ စားရေအာင္လုိ႔ သူတုိ႔အတြက္ေရာ ကုိယ့္အတြက္ပါ မ်ားမ်ား ၀ယ္ျဖစ္တယ္။ မ်ားမ်ား၀ယ္ေတာ့ ဆုိင္ရွင္က "မင္းက ဂ်က္လီနဲ႔ တူတယ္ " တ့ဲ။ ခါတုိင္း သြားထုိင္စားေနတုန္းကေတာ့ ဂ်က္လီနဲ႔ မတူဘူး မ်ားမ်ား၀ယ္တ့ဲေန႔မွ ဂ်က္လီနဲ႔ တူတ့ဲသေဘာ း)
ဂ်က္လီဆုိတာ တရုပ္သုိင္းကားထဲက ငနဲေလ။ ဒီအေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းတခ်ဳိ႕ကုိ ျပန္ေျပာျပျဖစ္ကတည္းက က်ေနာ့္မွာ နာမည္ေျပာင္တခု ထပ္တုိးသြားေတာ့တာပါပဲ။ 'ဂ်က္လီ' တ့ဲ၊ အင္း - ခက္ကၿပီ။
8 comments:
နာမည္ေတြမ်ားလာၿပီ. ရာဇာနီ၀င္း။ ဇာဇာ။ ဂ်က္လီ။ ဂ်က္ဇာ..။
ဒါဆို ဇာဇာ တို႕အဖြဲ႕ကလားဟင္
အမွတ္တမဲ့ၾကည့္လိုက္ရင္..နဲနဲေတာ့..ဆင္သလို ရွိလို႕ေနမွာပါ။ း)
nick name ရသြားတဲ့ အေၾကာင္းေလး ေရးထားတာ ႀကိဳက္တယ္။
ျပန္ေတြးၾကည့္မွ ဟုတ္တယ္၊ ကိုဇာနည္က ဂ်က္လီနဲ႔ တူတယ္။ က်ေနာ္လည္း ဂ်က္လီလို႔ပဲ ေခၚေတာ့မယ္၊ ဘယ္လိုလဲ :)
ဒီမွာ ေနာက္ထပ္ နံမည္ လွလွေလး...
ခက္ကျပီ ဂ်က္လီ... း)
ေဟာလိ၀ုဒ္က ကိုဒတ္သီေရတာ ေရွ႔မွာ ဂ်က္လီနဲ႔ ဓာတ္ပုံ တြဲရိုက္ဖူးတယ္။ tips ၁က်ပ္ေတာ႔ မေပးလိုက္မိဘူးဗ်ိဳ႔..အဟိ။
ဒါေၾကာင့္ ကိုဇာနည္ကို စေတြ႔တုန္းက တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ဆင္တယ္လို႔ အေတြး၀င္ခဲ့ဖူးတယ္..ခုလို ကိုယ့္ကို စင္တင္ေဖာ္ေတာ့မွ ေရးေရးရွိလာတယ္..အင္း.ဂ်က္လီလို လက္ေတာ့ မသြက္ဘူးလားလို႔.။ ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ကလည္း.ေရထမ္းသမားငိုေလာက္တယ္..ေရမေရာင္းရလို႔..
KMA
ကိုဇာနည္ကို မျမင္ဖူးတဲ့ အတြက္ ဂ်က္လီကိုျမင္ရင္ ကိုဇာနည္ဟု ယူဆထားပါမည္။
Post a Comment